51.A course in miracles/Kurs cudów

 Our therapist told us to bring a souvenir for class in the Psychiatric Day Care unit. I brought a few pages which remained from from a children’s book. There is a story related to “Entliczek pentliczek.” One evening in times when I was eating only bread with oil I went to see my brother. I told him that for I long time I was seeking the Jan Brzechwa’s book: the version from the ‘80s. “But I have it! Just the same we read when were kids!” – He told me. 

I was very happy when he gave me “Entliczek-pentliczek.” At home I was flipping through it. “But who I am kidding?” – I thought. “The book remindes me that childhood wasn’t a happy time!” In the next couple of days I was using “Entliczek-pentliczek” for firewood. At some point, I noticed a poem entitled “The Godmother.”

The Godmother is sitting in the barn

And reflects.

The Godfather came: “Do not sit in the barn,

Come to me, Godmother, will you!”

And the Gotmother reflects.

The neighbours came at dusk:

“And why the Godmother is sitting over there?

This just isn’t right

Thinking like that on Friday.”

And the Gotmother reflects.

Everybody would gather,

They got themselves in the barn,

A policeman came from the city,

It’s evening, eleven o’clock,

And the Gotmother reflects.

The Godfather is devastated:

“So tell me what does it mean?”

The night just passed, it’s dawn,

And the Godmother won’t drink and eat

And the Gotmother reflects.

It’s been one week and another,

A long month passed,

It’s been half a year and one year,

There’s a harvest,

And the Gotmother reflects.

The Godfather died the third summer,

His brother and brother’s wife,

All neighbours had died,

But the Godmother is sitting in the barn,

And the Gotmother reflects.

She’s reflecting nearly one hundred years,

Where is the key to the barn,

But there is no point to worry,

Because she’s sitting on it.

For those who asked, the words of wisdom are written even in the children’s book! Clearly, the poor Godmother had a problem, but it wasn’t the missing key. “Overthinking will not empower you over things that are beyond your control. So, let it be if it is meant to be and cherish the moment” – Mahasati wrote. Thinking too much is stopping us from taking action, and can lead to depression. For these who are trapped in thoughts, getting out of “prison” is a miracle.

Nasza terapeutka poprosiła, by przynieść pamiątkę na zajęcia w dziennym oddziale psychiatrii. Przyniosłam parę kartek, które pozostały z książki dla dzieci. Wiąże się z nimi pewna historia. Pewnego wieczora w czasach, gdy jadłam chleb z olejem poszłam odwiedzić brata. Powiedziałam, że od dłuższego czasu szukam książki Jana Brzechwy, wersji z lat 80. „Mam ją, tą samą, którą czytaliśmy jako dzieci” – powiedział.

Ucieszyłam się, kiedy podarował mi „Entliczek-pentliczek.” Przeglądałam ją w domu. „Po co się oszukiwać?” – myślałam. “Książka przypomina, że moje dzieciństwo nie było takie szczęśliwe.” Przez kolejnych pare dni paliłam nią w piecu. W pewnym momencie zauważyłam wiersz zatytułowany “Kuma.”

Przy gumnie siedzi kuma

I duma.

 Kum przyszedł : "Nie siedź przy gumnie,

Przybliż się, kumo, ku mnie!”

A kuma Duma.

 O zmierzchu przyszli sąsiedzi :

"A po co kuma tam siedzi ?

To wcale nie jest w porządku

Tak dumać, i to przy piątku”.

A kuma Duma.

 Zebrali się ludzie tłumnie,

Stanęli wszyscy przy gumnie,

Milicjant przyjechał z miasta,

Już wieczór, już jedenasta,

A kuma Duma. 

Kum jest po prostu w rozpaczy :

„Wytłumacz mi, co to znaczy?”

Już noc minęła, już dnieje,

A kum nie pije, nie je,

A kuma Duma.

 Już minął tydzień i drugi,

Już miesiąc upłynął długi,

Pół roku, rok minął cały

I znowu żniwa nastały,

A kuma Duma.

 Kum umarł trzeciego lata.

 Brat kuma i żona brata,

Pomarli wszyscy sąsiedzi,

A kuma przy gumnie siedzi,

A kuma Duma.

Sto lat już duma bez mała,

Gdzie klucz od gumna podziała,

A niepotrzebnie się biedzi,

Bo właśnie na kluczu siedzi.

Ci, którzy pytają, znajdują słowa mądrości nawet w książkach dla dzieci! Jak widać, problemem biednej kumy nie był zaginiony klucz. „Nadmierne myślenie nie doda ci sił w związku z tym, nad czym nie masz kontroli. Pozwól, by sprawy ułożyły się po swojemu i raduj z chwili obecnej” – pisał  Mahasati. Zbyt dużo rozmyślań powstrzymuje od podjęcia działań i może prowadzić do depresji. Dla uwięzionych w pułapce myśli wyjście z „więzienia” to prawdziwy cud.