70.A Course in Miracles/Kurs cudów

Over a year ago I left everything, saying that I want to find God but I didn’t really think that I can make that happen. You could say that I believed without faith. Well I just want to say that today a miracle happened, and I found my God. It went like that: I was coming back from Chełm on my old bike, when it started to rain. I took a shelter in a car service. The rain reminds of Matrix: cold drops are like vertical columns of numbers. On its own, the storm is nothing, but our rain of data carries the message: „Beware death awaits.”

The price of life is fear, and everything remindes of him. A yellow leaf – autumn is coming: our „death” means cold. The price of carbon went up – lack of money: our „death” is poor. Worst of all, we were taught that the fear will protect us. The voice of mother remindes: „Be careful!” It is a means to summon fear. I constantly call it, and it appears: I can feel my „death” countin’ money, checking the weather. Is familiar, and I naively believe that it’s good… But every time it comes, I feel that I called something evil.

The rain is no problem, and you can even like it. A lot of people feel perfectly safe with very little money. „Fear is the little-death that brings total obliteration.” - Frank Herbert wrote. Looking at the storm, I realized a very simple truth: God is always with me. If you want to find love, do not call fear. My little world agreed: on the radio played this song. 

„You could never know what it's like
Your blood like winter freezes just like ice
And there's a cold lonely light that shines from you
You'll wind up like the wreck you hide behind that mask you use
And did you think this fool could never win
Well look at me, I'm coming back again
I got a taste of love in a simple way
And if you need to know while I'm still standing you just fade away
Don't you know I'm still standing better than I ever did
Looking like a true survivor, feeling like a little kid
I'm still standing after all this time
Picking up the pieces of my life without you on my mind.”

Ponad rok temu zostawiłam wszystko, mówiłam o znalezieniu Boga, nie myśląc, że to możliwe. Wierzyłam bez wiary, można by powiedzieć. Cóż, chcę oznajmić że dziś zdarzył się cud, znalazłam mojego Boga. Było tak: wracałam z Chełma na starym rowerze, kiedy zaczęło padać. Schowałam się w warsztacie samochodowym. Deszcz przypomina Matrix: chłodne krople są jak wertykalne kolumny cyferek.

Sama w sobie burza jest niczym, ale deszcz danych niesie wiadomość: „Uważaj śmierć czeka.” Ceną życia jest strach, przypomina go wszystko. Żółty liść – jesień – nasza „śmierć” oznacza zimno. Podrożał węgiel – brak pieniędzy – „śmierć” jest biedna. Co gorsze, wmówiono nam, że strach nas obroni. Głos matki przypomina: „Uważaj na siebie!” To sposób na wzywanie lęku. Wołam go i nadchodzi: czuję „śmierć” licząc grosze, sprawdzając pogodę. Jest znajomy, naiwnie wierzę w jego dobroć… Kiedy jednak się zjawia, czuję że wezwałam coś złego.

Deszcz nie jest problemem – można go nawet lubić. Mnóstwo ludzi czuje się bezpiecznie, mając niewiele pieniędzy. „Strach jest małą śmiercią, niesie unicestwienie kompletne” – pisał Frank Herbert. Patrząc na ulewę pojęłam prostą prawdę: Bóg jest zawsze ze mną. Jeśli chcesz znaleźć miłość, nie wywołuj lęku. Mój mały świat to potwierdził: z radia dobiegła piosenka.

„Nigdy nie dowiesz się jak to jest

Krew zamarza jak zima, zupełnie jak lód

Bije od ciebie zimne i samotne światło

Skończysz jak wrak, którego kryjesz pod maską

Myślałeś, ten głupiec nie wygra

Cóż, popatrz na mnie, wróciłem

Zwyczajnie smakując miłość

Jeśli chcesz wiedzieć, nadal stoję, podczas kiedy ty bledniesz

Nie widzisz, nadal stoję, lepiej niż kiedyś

Wyglądam jak zwycięzca, czuję się jak dziecko,

Stoję nadal po wszystkim

Zbieram fragmenty życia bez ciebie w umyśle.”