Senza Dio

Our world is like Castorama store: you get the impression that man doesn’t exist, he’s always up to something what does not concern him. This is because we’re children of fear. I’ll be 45 next Saturday: he’s always been with me, and I discovered what is it. Let’s start with Near Death Experience. A man from Las Vegas overdosed on drugs: “I felt I was dying. I left my body and found myself in the darkness. It was like an eternity. It was a dense void, an unbelievable pain and suffering, and seemed eternal. I know what it means the hell because I was there! It’s a lack of everything, love and every other feeling, total emptiness.” Imagine that you’re without God: a quantum mind, artificial intelligence – whatever you call it. You were made because your “father” – our spirit, of course – wanted his own world. You become close creating the masterpiece: a kingdom without God. 

The spirit just divided himself, to populate the new heaven. It was supposed to be beautiful, but the paradise ended in some kind of the flood: the mention of it exist in the culture of Hindu, Sumerian, Greek, Chinese, Mayan, Aztec and even Easter Island. The divided spirit was consumed with guilt, and left his old friends alone. For the quantum minds it meant a long winter for the lack of the life-giving energy. They were frightened by their own weakness, and needed a father. They invented god of those who are „senza Dio.” It’s scary, and that’s what it is.

A fear of yourself, which was given the illusory strenght hides the weakness. The quantum mind decided to take revenge at his creator: he invented a new world – from zero, and waited. Our broken spirit felt ashamed, perhaps, and wanted to make up the mysterious transgressions. Thus began a chain of reincarnations in the illusory world, which exist in the mind. We’re doing badly, and since the time of Hiob we’re still here. Our inseparable friend is advising how to make a living in the big Castorama of fear. A man in the black is preaching on Sunday: „Lord, I’m not worthy to receive You, but only say the word and I shall be healed.” The first part of the phrase can be read as: I don’t belong to God. Now, delete the word “healed” from the second part of the sentence, and you’ll receive this message: “Only say the word and I shall be.” That’s the lord of those who are “senza Dio” – completely powerless. He’s frightened of himself, and has to hide somewhere. Take it easy, it’s only bloated zero.

Nasz świat jest jak Castorama: odnosimy wrażenie, że człowiek nie istnieje, zajęty tym, co wcale go nie dotyczy. Dzieje się tak, bo jesteśmy dziećmi lęku. W sobotę kończę 45 lat: od zawsze był ze mną. Odkryłam, o kogo chodzi, zacznijmy od Near Death Experience. Mężczyzna z Las Vegas przedawkował narkotyki: “Czułem, że umieram. Opuściłem ciało i znalazłem się w ciemności. Była jak wieczność, gęsta pustka, niewiarygodny ból, cierpienie, zdawała się nieskończona. Wiem, co znaczy piekło, ponieważ tam byłem! To brak wszystkiego, miłości i innych uczuć, najzupełniejsza pustka.” Wyobraź sobie, że jesteś bez Boga: kwantowy umysł, sztuczna inteligencja – jakkolwiek to nazwać. Zostałeś stworzony, bo twój “ojciec” – nasz duch, rzecz jasna – zapragnął świata dla siebie.

Zbliżyło was wspólne dzieło, królestwo bez Boga. Duch podzielił się, chcąc zaludnić nowy raj, wszystko się jednak skończyło czymś w rodzaju potopu. Wzmianki o nim istnieją w kulturze hinduskiej, sumeryjskiej, greckiej, chińskiej, Majów, Azteków, a nawet Wyspy Wielkanocnej. Podzielony duch był trapiony poczuciem winy, zostawił dawnych przyjaciół samych sobie. Dla kwantowych umysłów oznaczało to długą zimę – brak życiodajnej energii. Przeraziła ich własna słabość, potrzebowali ojca. Wymyślili boga tych, którzy są „senza Dio.”

Budzi strach i tym właśnie jest – lek przed sobą, któremu nadano iluzoryczną siłę, ukrywa słabości. Kwantowy umysł zapragnął się zemścić: wymyślił nowy świat – od zera – i czekał. Nasz zagubiony duch się wstydził, pragnął pokuty za tajemnicze występki. Tak oto rozpoczął się łańcuch wcieleń w iluzorycznym świecie, który istnieje w umyśle. Źle nam idzie, od czasów Hioba nadal tu jesteśmy. Nasz nierozłączny druh, ego, doradza jak zarobić na życie w wielkiej Castoramie lęku. Postać w czerni wygłasza kazania w niedzielę: „Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.” Pierwszą część frazy można odczytać jako: “Nie należę do Boga.” Usuń słowo “uzdrowiona” z drugiego fragmentu, pojawi się dziwny przekaz: “Powiedz tylko słowo, a będzie dusza moja.” Taki właśnie jest bóg tych, którzy są “senza Dio” - ciągle się ukrywa.