Pure heart/Czyste serce

Our thinking is based on the rule “I cannot love.” It all starts from the shit and our belief that there is a power that changes good into bad. I cannot love shit – I have done something wrong – I’m evil. Unfortunately for us we haven’t invented it. The message comes from the mother. As we know, raising a child is a painful process. We’re punished all the time. When our mother criticises us, we hear: “I cannot love you – I gave life to evil.” It’s not true, because she didn’t gave us soul – simple. Life comes from God, however we still believe in what we’re hearing.

Our sin, so precious in the eyes of the word, means believing in the force of devil. „Let’s say before the Lord that we are sinners” means: „Let’s say before the Lord that he created evil.” The next part, “So that we can with a pure heart celebrate this Holy Sacrifice” it’s making fun of God. “I have greatly sinned in thought, word and deed” is a weird way of bragging: „I have the power to create evil.” The first part of the phrase, „I confess to you almighty Father and to you, my brothers and sisters” it’s again making fun of God.

„Christ, you are here to call for the sinners” can be read as: „Evoke those who do evil.” Sounds dangerous but again, it’s just a matter of faith. Somebody decided that our shit is evil: it’s enough to touch it to take away his power. He wants to take away our innocence. He invented sins to control you using your sense of guilt. Actually he has the power over your mind. „The shit is really bad” – He says. „When you touch it, you become dirty (sinner). My answer is: „If you like the shit, kiss my ass. You are souless, you know? Souless!”

Nasze myślenie opiera się na regule: nie mogę kochać. Zaczyna się od wiary, że posiadamy moc zmiany w zło tego, co jest dobre. Nie mogę kochać gówna – zrobiłem coś złego – jestem zły. Pechowo dla nas, dziecko samo tego nie wymyśli: przekaz pochodzi od matki. Jak wiemy, dorastanie dziecka to proces bolesny. Jesteśmy karani bez przerwy. Krytykowani przez matkę, słyszymy: “Nie mogę kochać ciebie – dałam życie złu.” To nieprawda, ponieważ nie dała nam duszy – proste. Życie pochodzi od Boga, wierzymy jednak w to, co słyszymy.

Nasz grzech, cenny w oczach świata, znaczy wiarę w moc diabła. „Uznajmy przed Bogiem, że jesteśmy grzeszni” oznacza: „Uznajmy przed Bogiem, że stworzyliśmy zło.” Następna część, “Abyśmy mogli z czystym sercem złożyć Najświętszą Ofiarę” oznacza kpiny z Boga. “Bardzo zgrzeszyłem myślą, mową, uczynkiem, i zaniedbaniem” to pokrętny sposób chwalenia się mocą czynienia zła. Pierwsza część frazy, „Spowiadam się Bogu wszechmogącemu i wam, bracia i siostry” to znów kpiny z Boga.

„Chryste, który przyszedłeś wzywać grzeszników” można odczytać jako: „Wezwij tych, którzy czynią zło.” Brzmi groźnie, to jednak kwestia wiary. Ktoś zdecydował, że nasza kupa jest zła: wystarczy jej dotknąć, by odebrać mu moc. Chce nam odebrać niewinność, Wymyślił grzechy, żeby nas kontrolować za pomocą poczucia winy. Tak naprawdę posiada kontrolę nad umysłem. „Gówno jest złe” – mówi. „Kiedy go dotkniesz, stajesz się brudny (grzeszny). Moja odpowiedź brzmi: „Jeśli lubisz gówno, to pocałuj mnie w dupę. Jesteś bezduszny, rozumiesz? Bezduszny!”