State of mind/Stan umysłu

My spirit is a warrior: he wants to defeat himself. He harvests the fruits of previous karma, as Buddhists say. He feels shame, and „lost” his face. As a punishment he comes into this world „senza volto.” He’s waiting to see what comes next, and finds out that he got a life from his mum. In his state of mind he can’t remember that only God can give you life, and it’s everlasting. As a result, he believe in the „godly mother.” The battle begins: my child-changed spirit listens to all.

The world ensures: the most important person has the right to judge. Mother becomes our mirror: my own since I remember reflected a piece of shit. The fear of our own face is coming back to life. We begin fighting with ourself: our mind is divided. Our Inner Mother keeps an eye on the Child. She’s looking for the crimes, because according to the world, our sins are important and sacred. Our subconscious is storing the message: your mistake just marks you’re there.

Inner Child „is collapsing” all the time and gets noticed by mother. She’s showing to condemn it… We were also taught to „pay” for our crimes: for this, we need to suffer. As a result of using the strategy you can get addicted to pain, because in the process of feeling emotions are involved neurochemicals. „The Tibetan Book of Dead” says that after death the light calls us, but we prefer to hide in the darkness. They got great stuff, I know!

Mój duch to wojownik: chce pokonać sam siebie. Zbiera owoce dawnej karmy, jak twierdzą buddyści. Wstyd który odczuwa pozbawił go oblicza. W ramach kary przychodzi na świat „senza volto” i czeka na rozwój wypadków. Mówią mu, że dostał życie od matki. W jego stanie umysłu nie pamięta, że daje je Bóg, i jest ono wieczne. Wierzy w „boską matkę.” Rozpoczyna się bitwa: mój zdziecinniały duch musi słuchać wszystkich.

Świat zapewnia: najważniejsza osoba ma prawo cię osądzać. Matka staje się lustrem: w moim odkąd pamiętam odbijało się gówno. Strach przed własnym obliczem powraca do życia. Zaczynamy walczyć ze sobą. Umysł się podzielił, Wewnętrzna Matka trzyma na oku Dziecko. Szuka przestępstw, bo zdaniem świata nasze grzechy są ważne i święte. Podświadomość zawiera wiadomość: błąd potwierdza twoje istnienie.

Wewnętrzne Dziecko „upada” bez przerwy i zostaje zauważone przez Matkę. Pojawia się, żeby potępić… Nauczono nas „płacić” za występki: w tym celu trzeba cierpieć. Stosowana taktyka prowadzi do uzależnień od bólu: w procesie odczuwania emocji biorą udział związki chemiczne. „Tybetańska księga zmarłych” mówi, że po śmierci woła nas światło, wolimy jednak, by ukryła nas ciemność. Mają tam dobry towar, potwierdzam!