The scare tactics/Taktyka strachu

„There are only two emotions: love and fear. All positive emotions come from love, all negative emotions from fear.” - Elisabeth Kübler-Ross wrote. „But it’s more accurate to say that there is only love or fear, for we cannot feel these two emotions together, at exactly the same time.” If our Heavenly Father is love, the appeal of fear means a battle against God. That would explain why we don’t believe Cicero that the spirit is the true self, not the physical figure which can be pointed out by your finger.

Wherever a divine spirit reality is present, there is only love, peace and state of grace. Still, our spirit chooses the place where fear regins. If Buddhists are right, he constantly repeats the same story. He comes into the vale of tears as an innocent child. Despite this, everyone around says that he’s guilty! People’s word can be trusted: they are our reflection. We clearly see a piece of shit in the mirror, and can’t help feeling that we’ve become evil. The scare tactics is effective, and love disappears.

The fear of your own face is not nice, but has a certain advantage: it’s our creation. The „sin” would prove that we have a power. Our world tries to convince that buying milk on Sunday means that I’ve become like the Pokémon Pikachu: apparently the name means “stronger than God.” Our spirit commits new „sins” and takes another beating unaware that his reality isn’t perceived, but created in his mind. Or maybe he wanted to forget?

„Istnieją dwie emocje, miłość i strach. Wszelkie pozytywne emocje pochodzą z miłości a negatywne z lęku” – napisała - Elisabeth Kübler-Ross. „Dokładniej mówiąc, istnieje miłość albo strach, nie możemy odczuwać obydwu uczuć w tym samym czasie.” Jeśli nasz Ojciec Niebieski jest miłością, to wzbudzanie strachu jest walką z Bogiem. Może to tłumaczyć, dlaczego nie wierzymy temu, co mówił Cyceron: duch jest prawdziwym „ja” nie zaś postać fizyczna, którą można wskazać palcem.

Gdziekolwiek jest obecna boska rzeczywistość duchowa, istnieje tylko miłość, pokój i stan łaski. Nasz duch wybiera miejsce, gdzie królują lęki. Jeśli buddyści mają rację, powtarza tę samą historię. Zjawia się w dolinie łez jako niewinne dziecko. Pomimo tego, wszyscy wokół mówią, że jest grzeszny! Ludziom trzeba wierzyć: są naszym odbiciem. Widzimy wyraźnie kawałek gówna w lustrze, nie mogąc uwolnić od uczucia, że jesteśmy nikczemni.

Technika strachu jest efektywna i miłość znika. Strach przed własną twarzą jest niemiły, ale ma pewną zaletę: jest naszą kreacją. „Grzech” mógłby udowodnić, że mamy siłę. Dlatego świat stara się przekonać, że kupując mleko w niedzielę staję się jak Pokémon Pikachu: imię oznacza ponoć „silniejszy od Boga.” Nasz duch popełnia nowe „grzechy” i dostaje cięgi nieświadom, że jego rzeczywistość nie jest postrzegana, lecz stworzona w umyśle. A może chciał zapomnieć?