The wall/Mur

Dear friends, I was seeking God without a real faith. You could say that I had a faith on credit. Still, a miracle happened. I started to receive all the answers I was looking for! The most important was: why the hell I am so lonely? The answer is: because I am alone in my world from electrical impulses, locked in the strange “womb” of my mind. The secret is “doppia lingua.” We’re learning it at school. The whole point of talking is cutting off the communication. First, you have to negate your interlocutor, he’s doing the same for you. Now, you are both insignificant. Only thing that matters is to talk about something else. It’s a job, and reminds erecting the walls. Let’s say, during the lesson of Russian you and the teacher are working, building between them a wall from the bricks of the words. 

Drodzy przyjaciele, szukałam Boga bez prawdziwej wiary. Można rzec, że miałam wiarę na kredyt. Pomimo wszystko zdarzył się cud. Zaczęłam otrzymywać odpowiedzi na wszystko! Najważniejsze, to dlaczego jestem taka samotna? Odpowiedź brzmi: ponieważ jestem sama w świecie z impulsów elektrycznych, zamknięta w dziwnym “łonie” umysłu. Sekretem jest “doppia lingua.” Uczymy się jej w szkole. Celem mówienia jest ucięcie komunikacji. Po pierwsze, negujecie rozmówcę, on robi wam tę samą przyjemność. Jesteście oboje pozbawieni znaczenia. Jedyne, co się liczy to mówienie o czym innym.

To praca, przypomina stawianie murów. Powiedzmy że podczas lekcji rosyjskiego ty i nauczyciel pracujecie, tworząc między wami mur z cegłówek słów...