Pane e cioccolata

The old expat returned to his native Nova Siri. He immigrated to Switzerland 40 years ago, just like „guest worker” Nino "Pane e cioccolata" by Franco Brusati ("Bread and Chocolate" 1974). "Italian miracle" changed the country: the generation of my equals was designated to better life. The most logical choice was to study. The next thirty years changed the life of Italians – for worse.

 

Many of graduated people wouldn't find a job. "I would do beautician course instead of studying!" - Someone told me. "I wish my dad helped me to establish a shop instead of paying for my University!" - Another girl said. Also I’ve got degree. I remember a clerk in Job Center who had said: "Another unemployed with Masters'!"

I felt bad – but I didn’t even like my course: I wanted to become a chef. In Switzerland all the kids are having a very important exam. If the outcome wasn't brilliant - the pupil would be designed to a vocational school. He will be paid during the education and he's sure to find a job afterwards. Isn't a good chef better than unemployed graduate?

Stary emigrant wrócił do rodzinnej Nova Siri. po 40 latach. Wyjechał do Szwajcarii 40 lat temu, jak „gastarbeiter” Nino z filmu "Pane e cioccolata" Franco Brusati ("Chleb i czekolada" 1974). „Włoski cud gospodarczy” zmienił kraj. Pokolenie moich rówieśników było przeznaczone do lepszego życia. Niestety, kolejne trzydzieści lat znów odmieniło życie Włochów – na gorsze.

Wielu wykształconych ludzi nie znalazło pracy. „Lepiej by było, żebym została kosmetyczką, zamiast studiować!” – powiedziała mi ktoś. „Wolałabym, żeby rodzice pomogli mi otworzyć sklepik, zamiast płacić na studia!” – stwierdziła inna znajoma. Też mam dyplom. Pamiętam słowa pani w urzędzie pracy: „O, kolejny bezrobotny magister!”.

Było mi przykro, lecz nie lubiłam studiować: chciałam być kucharzem. Młodzież w Szwajcarii odbywa bardzo ważny egzamin. Jeżeli wyniki nie są dobre - uczniowi sugeruje się szkołę zawodową. Ma płacone praktyki i jest pewien, że znajdzie pracę. Jeżeli chce studiować, rodzice będą musieli płacić za jego edukację. Ostatecznie, czy dobry kucharz nie jest lepszy od bezrobotnego magistra?