Vendulon

I like listening to chatty F. The problem is that usually I cannot properly enjoy his stories. F. likes speaking Pisticci dialect - I find it hard to understand. My friends often spoke Italian to me, and dialect between them. I see phrases form dialect on Facebook and hear children shouting it on the playground… Another „Southern Italian” habit is giving people nicknames.   

Let’s say that someone from Pisticci had a grandfather with very big belly. All the family – even the grandchildren – would be called “Paunch” or something like that. I know someone called “Monkey” – she doesn’t have another name for her neighbours. My friend A. is not from Pisticci.

She was born in another old town in the hill. Her father was called “Vendulon” (big wind in dialect) since very young age. So was called his wife and all children as well. Her friend worked in the Uni; she met someone who might have known A. For a good while she tried to explain who she is, but only the word: “Vendulon” cleared everything.

Lubię słuchać rozmownego F. Problem w tym, że zazwyczaj nie mogę raczyć się jak należy jego opowieściami. F. lubi rozmawiać w dialekcie z Pisticci – ciężko mi go zrozumieć. Moi znajomi często mówią do mnie po włosku, a między sobą gawędzą w dialekcie. Widzę zwroty z dialektu na fb, słyszę dzieci wykrzykujące je na placu zabaw...

Kolejny “południowowłoski” zwyczaj to nadawanie przezwisk. Powiedzmy, że ktoś z Pisticci miał bardzo gruby brzuch. Cała rodzina – nawet wnuki – przezywane będą „Brzuchacz” czy coś w tym rodzaju. Znam kobietę zwaną „Małpa” – nie ma innego imienia dla znajomych. Moja przyjaciółka A. nie jest z Pisticci.

Urodziła się w innym miasteczku na wzgórzu. Jej ojciec od małego miał przydomek „Vendulon” (duży wiatr w dialekcie). Nazwano tak również jego żonę i dzieci. Jej pracująca na uniwersytecie przyjaciółka poznała kogoś, kto mógł znać A. Przez dłuższą chwilę tłumaczyła o kogo chodzi, ale dopiero słowo „Vendulon” wyjaśniło wszystko.