Danusia

One of my mom’s stories: once upon a time there was a girl in the village. She was called Danusia (diminutive of Danuta, it’s also my name). At the age of 30 she was still single – a big crime in those times. She was found of being ugly, the people were making fun of Danusia, and some felt sory for her.

Some 50 years on woman can’t escape the ridicule of being called an old maid. I remember our friend A. who went to visit us few years ago. One day he had a quarrel with his wife. “Be careful what you are talking! She cannot wait to try me!” – He said, pointing our 40 years old single neighbour. He was wrong - our neighbour didn’t care about men.

Danusia however did found someone. One day a soldier went to the village – he saw her, fell in love and took Danusia with him. Despite the “happy end” her neighbours remembered her as unlucky girl. When I was born, my uncle (who knew Danusia) didn’t like my parents giving me that name. “They wasted the girl!” – He said.

Jedna z historii mojej mamy. Dawno temu żyła na wsi dziewczyna, zwano ją Danusia. W wieku trzydziestu lat była wciąż niezamężna – duże przestępstwo w tamtych czasach. Uznano ją za brzydką, ludzie stroili sobie żarty z Danusi, niektórzy się nad nią litowali.

Pięćdziesiąt lat później kobieta nie może umknąć śmieszności bycia nazwaną starą panną. Pamiętam naszego przyjaciela A. który odwiedził nas parę lat temu. Pewnego dnia sprzeczał się z żoną. „Uważaj, co do mnie mówisz! Ona nie może się doczekać, żeby mnie wziąć w obroty!” – rzekł wskazując na czterdziestoletnią samotną sąsiadkę. Mylił się – nie obchodzili jej mężczyźni.

Danusia jednak kogoś sobie znalazła. Pewnego dnia we wsi zjawił się żołnierz, zobaczył ją, zakochał się i zabrał Danusię ze sobą. Pomimo „happy endu” sąsiedzi zapamiętali ją jako nieszczęśliwą dziewczynę. Kiedy się urodziłam, wujkowi (który znał Danusię) nie spodobało się, że rodzice nadali mi to imię. „Zmarnowali dziewczynę!” – powiedział.