My story/Moje opowiadanie

Being unemployed for years does make you feel down, but I have to say that I always liked looking for a job. Every day I would view current opportunities, then search on specific criteria to find job that would do for me. It's quite exciting: you feel that the position fits your skills and you have to prove it in a cover letter that employers can't resist...

http://www.careerealism.com

“We may take a look at your CV!” - My husband told me recently. “You never know, maybe you can send it here and there”. I have to say that the idea of returning to work (after 5 years) seemed strange to me. I must be getting old... Having your manuscript rejected is another nasty experience, but I do like seeking for a publisher.

You write query letter with short description of the plot, you send it and wait five months or so for another “We wish you all the best in placing your book elsewhere” answer. Before I try my luck on Amazon you can judge if there's a chance I'll be another Amanda Hocking: my short-story on szortal (only in Polish though).

Bycie bezrobotnym przez lata to rzecz przygnębiająca, ale muszę przyznać, że zawsze lubiłam szukać pracy. Każdego dnia przeglądałam aktualne oferty i zawężałam kryteria, by znaleźć coś dla siebie. To dość emocjonujące: czujesz, że zajęcie ci pasuje i musisz udowodnić to w liście motywującym, któremu pracodawca nie będzie mógł się oprzeć.

“Może przyjrzymy się twojemu CV!” - rzekł ostatnio mój mąż. „Nigdy nie wiadomo, mogłabyś go wysłać do paru miejsc.” Muszę przyznać że myśl o powrocie do pracy (po 5 latach) wydała mi się dziwna. Pewnie się postarzałam… Kiedy twój maszynopis zostaje odrzucony, nie zaliczasz tego do przyjemności, ale lubię rozglądać się za wydawcą.

Trzeba napisać konspekt albo streszczenie, wysłać i czekać około pięciu miesięcy na kolejną „Życzymy powodzenia gdzie indziej” odpowiedź. Zanim spróbuję szczęścia na Amazon, możecie ocenić, czy mam szansę zostać kolejną Amandą Hocking. Moje opowiadanie w szortalu.