67.A course in miracles/Kurs cudów

„The spirit is the true self, not the physical figure which can be pointed out by your finger” – Cicero wrote. If that’s so, our kingdom is not of this world. Why we’re here then, in our human shell? Think that our spirit does not believe in God at all, and is looking for a place where there is no„divine jurisdiction.” Just look around: all the alarming events make your blood run cold. 

Our world believes in God of his own invention. „After Auschwiz, cancer is the proof that God doesn’t exist” – Oncologist declared. Veronesi is right: God who created lymphatic system would be creator of death. A world full of evil would prove His failure. On top of that, punishes poor people for the mistake. All the harm would justify the statement that joy is an illusion, and pain is real…

The latest findings would challenge our faith in the solid „Newton’s world.” There is a theory of physical world as virtual reality. The illusory nature of the „vale of tears” makes it a perfect place. Our spirit believes in the miserable „physical figure” but the world only reflects our thoughts. We prefer to see it, but sooner or later all choose the spiritual reality: our miracle.

„Duch jest prawdziwym „ja” nie zaś postać fizyczna, którą można wskazać palcem” – napisał Cyceron. Jeśli tak, to nasze królestwo nie jest z tego świata. Co na nim robimy, ukryci w ludzkiej powłoce? Myślę, że nasz duch nie wierzy w Boga i szuka miejsca, gdzie prawo boskie nie sięga. Wystarczy się rozejrzeć: włosy stają dęba od alarmujących wieści.

Nasz świat wierzy w Boga, którego sam wymyślił. „Po Auschwitz rak jest dowodem, że Bóg nie istnieje” – ogłosił onkolog. Veronesi ma rację: Bóg który wymyślił układ limfatyczny byłby kreatorem śmierci. Świat który jest siedliskiem zła dowodziłby Jego klęski. Na domiar złego, karze biednych ludzi za całą tą nędzę. Doznane krzywdy usprawiedliwiają stwierdzenie, że radość jest iluzją, a ból jest prawdziwy.

Ostatnie odkrycia podważają naszą wiarę w solidny „świat newtonowski.” Istnieje teoria świata fizycznego jako rzeczywistości wirtualnej. Iluzoryczna natura „padołu łez” czyni go doskonałym miejscem. Nasz duch wierzy w mizerną „postać fizyczną” ale świat odzwierciedla tylko jego myśli. Wolimy go oglądać, ale prędzej czy później wybierzemy duchową rzeczywistość: nasz cud.