50.A course in miracles/Kurs cudów

 

Today, it was a good day, and I’ll tell you why. It started like usual: eating something sweet (banana shake and a lot of chocolate) reminded me that I suffered a lack of willpower. A little depressed, I went to the store to buy more milk and chocolate… Some time later I took my bike ans went to Chełm. It was snowing, and the road was sick I lost my balance and fell.

Autor rysunku: Radek

Despite I got wet, and got a bruise actually, I felt much better! It gave me a nice influx of energy. For the rest of the day, the sad Danka disappeared, and I was wondering why. “Problem gamblers typically believe, as they head out the door to the nearest casino, that their full and sincere intention is to win money. Little do they know they’re acting out an emotional attachment to the feeling of losing” – Peter Michaelson wrote.

You can get addicted to a certain kind of sadness, the song says. How is it possible? You simply get what (you believe) you would deserve… I’m used that I’m quite sad, most of the time. Falling off my bike, I got my “punishment” so I could be quite happy for the rest of the day. A real miracle! Now that I know I’ll consider whipping myself in the morning. Or I’ll have smack my face in the morning. I could also give up on chocolate, but it would be too cruel.

Dziś miałam dobry dzień, powiem wam, dlaczego. Zaczął się jak zwykle: jedzenie czegoś słodkiego (banany miksowane z mlekiem i czekolada) przypomniało mi o braku silnej woli. Trochę przygnębiona poszłam do sklepu, żeby nabyć więcej mleka i czekolady. Jakiś czas później pojechałam na rowerze do Chełma. Padał śnieg, droga była śliska.

Straciłam równowagę i upadłam. Pomimo siniaków i przemoczonego ubrania poczułam się znacznie lepiej! Całe wydarzenie dodało mi energii. Przez resztę dnia, smutna Danka znikła. Zastanawiałam się, dlaczego. „Gracze uzależnieni od hazardu idąc do najbliższego kasyna wierzą, że ich najszczerszą intencją jest wygranie pieniędzy. Nie mają pojęcia, że ich działaniem kieruje emocjonalne przywiązanie do przegrywania” – napisał Peter Michaelson.

Jak mówi piosenka, uzależniasz się od pewnych rodzajów smutku. Jak to możliwe? Zwyczajnie dostajesz to, na co (twoim zdaniem) zasłużysz. Spadając z roweru, otrzymałam „karę” – przez resztę dnia mogłam być całkiem zadowolona. Prawdziwy cud! Teraz, kiedy już wiem rozważę poranną chłostę. Albo zdzielę się po pysku... Mogłabym zrezygnować z czekolady, ale to nazbyt okrutne.