Sveglia

Every Friday morning Nicola is selling fruits from his “tre ruote” – mini pickup on three wheels. They call him “Sveglia” because he used do cry: „Wake up!” I went to buy some mandarin oranges; old T. looked at us from her balcony. “How is your daughter? Is she working?” – She asked him. “No job for her, despite she’s got two masters!” – Nicola told her.

 

One year ago M. was babysitting a little boy. His parents decided to move somewhere else, M. is unemployed since. “Are you looking for something?” – I asked. “Desperately: I’m 24 and I never had a proper job yet!” – She told me. One could think that life in Basilicata is hard, but it’s not so simple. S. had lost her job 7 years ago, but she’s still having her gratuity.

At the beginning it was 800€ per month, now it’s about 500€. Despite Italy is in crisis, the politicians won’t take expensive privileges away: no one would be voting them again. It remindes me the story of G. - for several years he didn’t pay all the tax he had to. He would have to give it back, but the new law of Berlusconi “saved” him. G. is the most passionate follower of Silvio since.

W piątkowy ranek Nikola sprzedaje owoce ze swego „tre ruote” – trzykołowego auta z przyczepą. Nazywają go „Sveglia” bo miał w zwyczaju krzyczeć „Pobudka!” Poszłam kupić mandarynki; stara T. patrzyła na nas ze swego balkonu. „Jak twoja córka? Pracuje?” – spytała. “Nie ma zajęcia, pomimo dwóch tytułów magistra!” – odparł Nicola.

Rok temu M. bawiła małego chłopca. Jego rodzice się przeprowadzili, od tego czasu jest bezrobotna. „Szukasz czegoś?” – spytałam. „Desperacko! Mam 24 lata i nigdy tak naprawdę nie pracowałam!” – rzekła. Można by pomyśleć, że życie w Basilicacie nie rozpieszcza, lecz nie jest to takie proste. S. straciła pracę 7 lat temu, ale ciągle pobiera zasiłek.

Początkowo dostawała 800€ na miesiąc, obecnie około 500€. Włochy przeżywają kryzys, politycy nie odbierają kosztownych przywilejów: nikt by na nich nie głosował. Przypomina mi to historię G. Przez wiele lat temu unikał płacenia podatków. Musiałby oddać wszystko z powrotem, ale „ocaliło go” nowe prawo Berlusconiego. Od tamtego czasu jest najbardziej oddanym zwolennikiem Silvio.