The wind of change/Wiatr zmian

My uncle worked at cement factory. In the Communist era in Poland job was literary seeking the people. Everyone had to have rubber stamp “working” in his ID Card. If Militia noticed a group of men on the street they could check if they are employed. If not – they would take them to the closest works.

Żródło: Internet

 “We used to have some ‘unfree labourers’ in our factory!” – My uncle told me. “They would spend their time leaning on the shovel. If someone asked them what they were doing, they would show the rubber stamp. ‘Can’t you see? I’m ‘working’!” But the times have changed. My friend works in a small institute. Officialy there is four employers there, another two are informal.

One of those people is being paid Invality Pension. Every year or so special Committee has to check his health. Recently he had one appointment: it went well. “I’m permanently incapable of work!” – He said to his workmates. The Communism took away all strength from healthy people while capitalism cured well the sick ones!

Mój wujek pracował w cementowni. W czasach komunizmu praca dosłownie szukała ludzi. Każdy musiał mieć pieczątkę „Pracujący” w dowodzie. Jeśli milicja zauważyła grupę mężczyzn na ulicy, mogła sprawdzić, czy są zatrudnieni, Jeżeli nie byli – zabierano ich do najbliższego zakładu pracy.

„Mieliśmy takich ‘robotników przymusowych’ w fabryce!” – opowiadał wujek. „Spędzali czas oparci o łopaty. Jeśli ktoś zapytał, co robią, pokazywali pieczątkę w dowodzie. ‘Nie widzisz? Jestem ‘Pracujący’!” Czasy jednak się zmieniły. Przyjaciel pracuje w małym zakładzie. Oficjalnie zatrudnione są ok. 4 osoby, dwie pracują “na czarno”.

Jedna z nich pobiera rentę inwalidzką. Mniej więcej co rok specjalna komisja sprawdza stan jego zdrowia. Ostatnio musiał się stawić; wrócił zadowolony. „Jestem kompletnie niezdolny do pracy!” – opowiadał kolegom z zakładu. Komunizm odbierał siłę zdrowym ludziom, kapitalizm zaś skutecznie leczy chorych!