From
the beginning of my teacher’s career I understood that it wasn’t
about schooling my pupils. It was about survive with them. I had to
learn some methods how
to survive
45
minutes with the boys. Because they wouldn’t read the books, I used
to copy a fragment on the cards and give it to them.
Źródło: Internet |
Usually
after 10 minutes of reading they were not interested anymore. Only
ONCE the fragment really attracted their attention. It was the
episode of “Crime and Punishment” (when Raskolnikov murders
Alyona Ivanovna). After the lesson, I looked back at the fragment and
decided to write a short story based on the episode.
I
had no computer at the moment; I wrote it in the Internet Caffe.
There was a boy next to me: he watched sexy pictures and speeded to
the toilet every now and then:) It took me a couple of days to finish
the story of young homosexual, who is paid to kill one of his
clients: I
want to live.
Od
początku mojej kariery nauczycielskiej zrozumiałam, że nie chodzi
o to, by uczniów czegoś nauczyć. Chodziło o to, żeby z nimi
przetrwać. Musiałam nauczyć się metod jak
przeżyć 45 minut z chłopakami. Ponieważ nie czytali książek,
przepisywałam fragmenty na kartkach i dawałam im je.
Zazwyczaj
po 10 minutach nie byli już zainteresowani. Tylko RAZ fragment
naprawdę ich zaciekawił. Był to epizod ze „Zbrodni i kary”
(kiedy to Raskolnikow zabija Aljonę Iwanowną). Po lekcji
przeczytałam ponownie ten fragment i zdecydowałam, że napiszę na
jego podstawie opowiadanie.
Nie
miałam wówczas komputera; pisałam w kafejce internetowej. Obok
siedział chłopak: oglądał seksowne zdjęcia i co chwilę wybiegał
do ubikacji:) Zajęło mi kilka dni ukończenie historii o młodym
homoseksualiście, któremu zapłacono za zabicie klienta: Chcę
żyć.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.