Sunday, November 18, 2018

Piccola Beer

Before moving to Bari we used to live in a small industrial estate in Basilicata. One of those places where everyone knows each other, and when your neighbor had lost her earring it meant an event. But mostly there was nothing to talk about. “I got bitten in my pussy by a mosquito” - Revealed M. once. “I scratched myself and it was like plying guitar!”

Se Parigi avesse l’umer serebbe piccola Beer” – Bari residents use to say in dialect. It means: „If Paris would have the sea a small Bari would be.” They have a sense of humour. Apparently if someone is released from prison, his family and friends often are making party with fireworks to celebrate it.

A policeman from Poland would go mad in Bari. Seeing a lady who is yelling at police officer who dared to say: “You can't park like that” is not unusual. But few days ago we noticed helicopters flying over the city. It was police operation against illegal betting. “Nearly all a poor bastard's desires are punishable by jail” - Celine wrote.

Przed przeprowadzką do Bari mieszkaliśmy w małym osiedlu przemysłowym w Basilicacie. Jedno z tych miejsc, gdzie wszyscy się znają, a kiedy sąsiadka zgubi kolczyk, to robi się wydarzenie. Zazwyczaj jednak nie było o czym rozmawiać. “Komar mnie ugryzł w muszelkę” - opowiadała kiedyś M. “Drapałam się i było tak, jakbym na gitarze grała!”

Se Parigi avesse l’umer serebbe piccola Beer” - mówią w dialekcie mieszkańcy Bari. Znaczy to: „Jeśli Paryż miałby morze, to byłby małym Bari.” Mają poczucie humoru. Wygląda na to, że jeśli ktoś wyjdzie z więzienia, rodzina i znajomi aby to uczcić urządzają mu imprezę i puszczają fajerwerki.

Polski policjant oszalałby w Bari. Widok pani, która wymyśla stróżowi prawa bo ośmielił się powiedzieć: “Nie można tak parkować” nie jest niecodzienny. Parę dni temu jednak widzieliśmy helikoptery nad miastem: akcja policji przeciw nielegalnym zakładom. “Prawie wszystkie pragnienia biednych ludzi kończą się karą więzienia” - napisał Celine.

Thursday, November 1, 2018

Céline

at least a hundred people must want you dead in the course of an average day. the ones in line behind you at the Metro, the ones who look up at your apartment when they haven’t got one themselves, the ones who wish you’d finish pissing and give them a chance, your children” I was thinking about this few weeks ago.
Źródło: internet

There was only two people waiting in supermarket line, but the guy before me did the shopping of his life. I looked at the mountain of food in his trolley, and hated him for keeping me waiting… The protagonist of “Pulp” attempts to track down French author. Céline was Bukowski's favourite writer, and I had to understand why.

An amazing observation of human misery: “Journey to the end of the night”. In his loosely biographical book Céline, the great “liberator” describes the emptiness and horror of existence in his unique writing style. Bukowski would return to the famous French in his last novel. Was it his way to end his life journey with Céline? Think that he travelled with with him, just like myself now.

co najmniej sto osobników w ciągu jednego najzwyklejszego dnia pragnie naszej biednej śmierci, na przykład wszyscy, którym zawadzamy gdy stoją w ogonku stłoczeni za nami w metro, dalej ci wszyscy, którzy przechodzą koło naszego mieszkania, a sami są bezdomni, ci wszyscy, którzy chcą żebyśmy wreszcie przestali siusiać, aby mogli zrobić to samo, wreszcie nasze dzieci.”

Myślałam o tym parę tygadni temu. Tylko dwie osoby stały w kolejce w supermarkecie, ale pan przede mną robił zakupy swego życia. Patrzyłam na górę jedzenia w wózku, niwnawidząc go za to, że kazał mi czekać… Bohater “Szmiry” próbuje wyśledzić francuskiego pisarza. Céline był ulubionym pisarzem Bukowskiego, musiałam zrozumieć dlaczego.

Podróż do kresu nocy” to niezwykła obserwacja ludzkiej nędzy. W luźno biograficznej książce Céline, wielki “liberator” opisuje pustkę i horror egzystencji w swoim wyjątkowym stylu. Bukowski wrócił do sławnego Francuza w swojej ostatniej powieści. Czy był to sposób na zakończenie podróży życia z Céline? Myślę, że wędrował z nim, tak jak ja teraz.