14.A course in miracles/Kurs cudów

 

For the last seven years Lopardi lived with his male friend. In his book Antonio Ranieri recalls the beginning of their relationship. He felt sorry for Giacomo, who really cried real tears because never wanted to go back to his hometown, or writing poetry didn’t work… Any excuse to suffer! “What do you find more exhilarating, Trevor, pain or pleasure? Personally I prefer pain” -  A memorable quote from the “Hellriser.” 

Just like Leopardi, I was positive that I’m poor and sad. Thanks to chopping wood I discovered that I’m actually full of anger! I have no central heating in my country home, and I have to light the stove. There is a lot of trees in my land: instead of buying firewood, I’m sewing angrily the tree trunk. I took a liking it. It has gone so far, that I’ve been seeing everywhere the firewood.

Sometimes I’m taking Angelo’s rucksack, the saw and going to the spot where I got my eye on interesting branches and trunks. “We either make ourselves miserable, or we make ourselves strong. The amount of work is the same!” - Don Juan said.  Choosing to suffer, we’re just attacking ourselves. It is, in fact, grief, not sadness. It would take a miracke, to recover from old habits.

Przez ostatnie siedem lat życia Leopardi mieszkał z przyjacielem. Antonio Ranieri opowiada o początkach znajomości w książce. Żal mu było Giacomo, który płakał rzewnymi łzami, bo nie chciał wracać do rodzinnego miasteczka, albo nie wychodziły mu wiersze... Każdy powód jest dobry, by cierpieć! „Co bardziej ożywia Trevor, ból czy przyjemność? Osobiście wolę cierpienie” - Pamiętny cytat z „Hellriser.”

Całkiem jak Leopardi, myślałam że jestem biedna i smutna. Dzięki rąbaniu drzewa odkryłam, że dużo we mnie złości! Nie mam ogrzewania centralnego w domku na wsi, muszę palić w piecu. Na mojej działce rośnie dużo drzew: zamiast kupić drewno na opał, piłuję gałęzie ze złością. Polubiłam to: pasja zaszła tak daleko, że wszędzie widzę drzewa do palenia.

Czasem biorę piłę i plecak Angelo: wyruszam do miejsca, gdzie upatrzyłam ciekawy konar lub gałąź. „Możesz uczynić się nieszczęśliwym lub silnym, wysiłek jest taki sam!” – mówił don Juan. Wybierając cierpienie, atakujemy samych siebie. Tak naprawdę to gniew, nie smutek. Trzeba cudu, żeby wyleczyć się ze starych nawyków.

13.A course in miracles/Kurs cudów

 

Like the song goes: “To remember your dreams, and understand one of them!” When I was young, I had a dream: a dreary landscape, factory and a smokestack in distance… I turned my back to the orchard: small, colourful bird flew out of trees, and landed on my shoulder. I never forgot it, and knew it made sense. I just found it out, in another dream: my neighbour E. showed me a strange animal. 

It looked like a dog, but had bird’s name (nothing strange, as it happens in your dreams). It began with: “zimo…” I couldn’t remember, and it bothered me. After waking up I googled: “Bird zimo.” I got my answer: the Kingfisher (zimorodek in Polish). It’s a spirit animal: the diving bird shows that we shouldn’t fear to immerse in our own depth. I’ve found my little birdie now, when I’m trying to change my empty life, and get closer to God.   

“A Course in Miracles” describes the Holy Spirit as the communication link for those who are asleep. Like (another) song says: “Wise man said just raise your hand/And reach out for the spell/Find the door to the promised land/Just believe in yourself/Hear the voice from deep inside/It’s the call of your heart/Close your eyes and you will find/Passage out of the dark/Here I am/Will you send me an angel?” Spiritual world seems more or less unreal, but it’s closer than you think! 

Jak mówi piosenka: “Zapamiętać sny i zrozumieć jeden z nich!” Miałam sen, kiedy byłam młodsza: ponury krajobraz, fabryka i kominy w oddali... Odwróciłam się w stronę sadu: spośród drzew wyleciał kolorowy ptaszek i usiadł mi na ramieniu. Nie zapomniałam tego, wiedziałam, że ma sens. Odnalazłam go w kolejnym śnie: sąsiad E. pokazywał mi dziwne zwierzę. 

Wyglądało jak pies, ale nosiło imię ptaka (nic dziwnego we śnie). Zaczynało się od „zimo...” Przeszkadzało mi, że nie mogłam zapamiętać. Po przebudzeniu wpisałam do wyszukiwarki: „ptak zimo.” Dostałam odpowiedź: zimorodek. To zwierzę mocy: nurkujący ptak uczy, że nie trzeba się bać własnej głębi. Znalazłam mojego ptaszka teraz, kiedy chcę zmienić puste życie, zbliżając się do Boga.

“Kurs cudów” opisuje Ducha Świętego jako nić komunikacji dla pogrążonych we śnie. Jak mówi (inna) piosenka: „Rzekł mędrzec unieś rękę/Dotknij tłumaczenia/Znajdź drzwi do obiecanej ziemi/Tylko uwierz w siebie/Słuchaj głosu z twojej głębi/To wołanie serca/Zamknij oczy i znajdziesz/Drogę wyjścia z ciemni/Oto jestem/Anioła mi ześlesz?” Świat ducha wydaje się nierzeczywisty, ale jest bliżej, niż myślisz!