No sun for nursery children/Nie ma słońca dla przedszkolaków

About 10 years ago, there was a nice big nursery school in the industrial estate. Unfortunately, the building was quite old and it happened that the roof started leaking water. The parents were concerned about the well-being of their children: they complained, reporting the situation to the government. Local authorities did the easiest thing.

They roof was never fixed and the building had become a ruin. Many years ago, Pisticci Scalo had “scuola media” – a school for 11 – 14 years old children. “Scuola media” closed, leaving empty building, some 4 small class rooms. Local authorities displaced there nursery school. Small children have to stay mostly in one room. They have their lunch in another one.

The little ones would be sitting behind the desk, playing with their toys or drawing. Nobody cares, that those 3-5 years old need some more place to play properly. Nevertheless that the weather in Italy is nice and there is a lot of sun, the kids can only dream about playing outside. There is no playground in their new “nursery”, of course.

Jakieś 10 lat temu, osiedle przemysłowe posiadało porządne, duże przedszkole. Niestety, budynek liczył sobie około czterdziestu lat: pewnego razu rodzice zauważyli, że dach nie spełnia wymogów bezpieczeństwa – wymagał naprawy. Rodzice, w trosce o zdrowie swoich dzieci, zaczęli pisać skargi i zawiadomienia. Władze szkolne zrobiły najłatwiejszą rzecz – nie naprawiono dachu i budynek popadł w ruinę.

Dawno temu, na osiedlu istniała “scuola media” – odpowiednik naszego gimnazjum. “Scuola media” została zamknięta, pozostawiając pusty budynek: około 4. małych salek. Lokalne władze przeniosły tam przedszkole. Dzieci przebywają w jednej małej salce; posiłki jedzą w drugiej, nieco większej.

Maluchy zazwyczaj siedzą w ławkach, bawiąc się klockami i rysując. Nikogo nie obchodzi, że trzylatkom i pięciolatkom przydałoby się miejsce do biegania. Pomimo, że we Włoszech pogoda sprzyja zabawie na świeżym powietrzu, również o tym nie mogą marzyć dzieci z osiedla. Ich nowe „przedszkole” nie ma placu zabaw, oczywiście.