How it's like/Jak to jest

I longed for self-confidence in my school times. I was one of those “strange” girls with old jeans and stretched-out sweaters who didn't socialise much. One could think that I didn't particularly care, but I used to look at my sociable colleagues thinking: “How it's like yo be like you?”. I still do that's why I like Facebook.

Social networks is great when you want to observe someone quietly. She's one of the most active: every day I look at new photos documenting happy life. A plate of pasta at lunch time, great holidays, a drink in Tea Bar when she's shopping... She's a good looking person. The photos are showing washboard stomach, toned arms and bronzed legs.

I'm looking on it and thinking: “Why one has to do that?" If self-confidence only a myth? If it would be the antidote to all problems one wouldn't have to “prove” how cool he is all the time. Ore maybe the “posing” is a good way to build your confidence? My legs are not that good. I have to find something else…

Brakowało mi pewności siebie w szkolnych czasach. Byłam jedną z tych “dziwnych” dziewcząt w starych dżinsach i wyciągniętych swetrach, które niespecjalnie się z kimś kolegują. Ktoś mógłby pomyśleć, że mi nie zależało, ale obserwowałam towarzyskie koleżanki, myśląc: “Jak to jest być taką, jak ty?” Ciągle to robię, dlatego lubię Facebook.

Portale społecznościowe sprawdzają się, jeśli chcesz kogoś obserwować po cichu. Ona jest jedną z najbardziej aktywnych: codziennie widzę nowe zdjęcia, dokumentujące szczęśliwe życie. Talerz makaronu na obiad, wspaniałe wakacje, drink w kawiarni, kiedy robi zakupy… Jest ładna, zdjęcia pokazują płaski brzuch, szczupłe ramiona i opalone nogi.

Oglądam, myśląc: “Czemu ktoś to robi?" Czy pewność siebie to tylko mit? Gdyby była antidotum na wszystkie problemy, człowiek nie musiałby wciąż potwierdzać, jak bardzo jest “cool”. A może “pozowanie” to dobry sposób na budowanie pewności siebie? Moje nogi nie są takie dobre. Muszę znaleźć coś innego...