My
young son was looking over his animal book. “The dog is for me…
The fish for Vitina… Chinchilla for Antonella… And the mouse with
the horn, nobody wants it!” - He said. According to the article
everyone just wants to be “normal”. We're seeking approval from
the others our whole life.
Our
important decisions often result from social conditioning. When let's
say you're 35 and still single yet. Whatever the reason is, in the
eyes of the others it's abnormal. You may be “blamed” by your
environment. We don't dare being different because the responsibility
for the choices would be only ours.
Fallowing
“normality” means sharing the mistakes with the others. It takes
courage to become what you really are but can someone expect to
change someone else? It says: “Either they accept who I am or I
start living without them!” If it was only so easy...
Mój
syn przeglądał książeczkę ze zwierzętami. “Pies dla mnie,
ryba dla Vitiny, szynszyla dla Antonelli… A myszy z rogiem nikt nie
chce!” - powiedział. Ten
artykuł sugeruje, że wszyscy chcą być “normalni”. Całe
życie szukamy akceptacji ze strony bliźnich.
Ważne
decyzje są determinowane uwarunkowaniem społecznym. Powiedzmy, że
masz 35 lat i jesteś samotny. Jakakolwiek byłaby przyczyna, w
oczach innych to coś nienormalnego. Możesz być “obwiniony”
przez otoczenie. Nie odważamy się różnić, bo sami musielibyśmy
ponosić odpowiedzialność za decyzje.
Śledząc
“normalność” znaczy dzielenie błędów z innymi. Trzeba
odwagi, żeby być sobą, ale czy ktoś może oczekiwać, że zmieni
kogoś innego? Mówi się: “Albo zaakceptują kim jestem, albo
zacznę życie bez nich!” Gdyby to było takie łatwe...
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.